شیوع رینوسینوزیت مزمن حدود 15 درصد جامعه می باشد که حدود یک دهم بیماران یعنی 1.5 درصد جامعه عمومی (نزدیک به 1 تا 1.5 میلیون نفر در کشور) مبتلا به انواع مقاوم به درمان هستند. در رینوسینوزیت مقاوم به درمان علیرغم درمان کامل و درست دارویی و اقدامات مناسب جراحی بعد از مدتی بیماران دچار عود علایم بینی و سینوس و آسم همراه آن می شوند و ضروری است که این دسته از بیماران توسط چندین گروه پزشکی به صورت همزمان خدمت رسانی شوند.
درمانگاه چند تخصصی رینوسینوزیت مقاوم به درمان برای اولین بار در کشور ایران در سال 1400 به همت گروه و مرکز تحقیقات گوش و گلو و بینی و سر و گردن دانشگاه علوم پزشکی ایران راه اندازی شده است.
رسالت این مرکز ارائه به روزترین خدمات پزشکی (دارویی و جراحی) به بیماران رینوسینوزیت مقاوم به درمان، مشاوره های بالینی مورد نیاز و سطح بندی آموزشی و درمانی و پژوهشی خدمات پزشکی بیماران سینوزیت مزمن و پولیپ بینی می باشد.
قطب علمی گوش و گلو و بینی و سر و گردن (دانشگاه علوم پزشکی ایران) پشتیبان علمی مشاوره های پولیپ بینی می باشد.
